Kilonovalar - nötron yıldızlarının yıkıcı patlamaları Evrenin genişleme hızını belirlemeye yardımcı olacak - Dünyadan Güncel Teknoloji Haberleri

Kilonovalar - nötron yıldızlarının yıkıcı patlamaları Evrenin genişleme hızını belirlemeye yardımcı olacak - Dünyadan Güncel Teknoloji Haberleri
Bu, kilonovaların meydana geldiği galaksilere olan mesafeyi ölçmeyi mümkün kılar ve böylece kozmik mesafeleri belirlemenin başka bir yolunu sağlar; bu durumda süpernovaları gözlemlemeye göre bir avantaj sağlar Bu patlamanın simetrik bir şekli var ve bu simetri sadece güzel değil, aynı zamanda inanılmaz derecede kullanışlı” diyor çalışmanın baş yazarı ve Danimarka’daki Niels Bohr Uzay Merkezi’nde astrofizik alanında yüksek lisans öğrencisi olan Albert Sneppen Bu keşif, galaksiler arasındaki mesafe ne kadar büyük olursa aralarındaki mesafenin de o kadar hızlı arttığını fark eden gökbilimci Edwin Hubble’ın gözlemleri sayesinde yapıldı

Kilonova simetrisi, nötron yıldızı birleşmelerinin neden olduğu patlamaların düz şekilli olması gerektiğini öne süren önceki modellerle çelişiyor Bu, bilim adamlarına Hubble sabitini belirlemek için süpernova veya CMB verilerine dayanmayan üçüncü bir yöntem aramaya ilham verdi

“İki kompakt nötron yıldızı birbirinin yörüngesinde dönüp sonunda birleştiğinde kilonova adı verilen yeni bir patlama meydana gelir Evrenin genişleme hızı Hubble sabiti olarak biliniyor ve astrofizikçiler için bir engel haline geldi

Astrofizikçiler, nötron yıldızı çarpışmalarının Hubble sabiti problemini çözmeye yardımcı olabilecek üçüncü bir yöntem olabileceğini öne sürüyorlar Kilonova patlamalarını kullanarak ölçümlere belirsizlik getiren bu zorlukların üstesinden gelebiliriz” diyor çalışmanın ortak yazarı Daragh Watson

Bir kilonovanın küresel şekli ve basit sıcaklık profili, bilim adamlarının onun parlaklığını doğru bir şekilde hesaplamasına olanak tanır



genel-22

Bugün Evrenin genişlemesi iki önde gelen yöntemle belirlenmektedir: süpernova ve kozmik mikrodalga arka planı Üstelik Sneppen’in araştırması kilonovaların, karmaşıklıklarına rağmen tek bir sıcaklıkla tanımlanabildiğini ve bu nedenle ideal yayıcılar olduğunu gösterdi; fizikte “kara cisim” olarak adlandırılan bir olgu

Bilim adamları 20

Ekip, Dünya’dan yaklaşık 140 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan ve 2017 yılında keşfedilen kilonovadan veri toplayarak Hubble sabitini ölçme yöntemini zaten test etti Ek olarak, ölçümleri öncelikle başka bir yıldız türü olan Sefeidler kullanılarak mesafe kalibrasyonunun yapılmasını gerektiriyor ve bu yıldızın da kalibre edilmesi gerekiyor Bunun nedeni, bu hızı belirlemeye yönelik iki yöntemin, kozmik mesafeleri ölçmek için “standart mumlar” olarak kullanılabilecek süpernova patlamalarının gözlemleri ve Büyük Patlama’dan kalan radyasyon olan Kozmik Mikrodalga Arkaplanından (CMB) elde edilen veriler olmasıdır Kaynak: NASA/WMAP Bilim Ekibi

Hubble sabiti sorunu, ölçüm yöntemleri daha kesin hale geldikçe daha da ciddileşiyor; bu, sabiti belirleme yöntemleri arasındaki anlaşmazlıkların yalnızca devam etmekle kalmayıp, artık ölçüm hatalarıyla açıklanamayacağı anlamına geliyor


Evrenin genişleme hızını ölçmek için birbiriyle çelişen iki yöntem farklı sonuçlar doğuruyor; ancak araştırmacılar, nötron yıldızları çarpıştığında ortaya çıkan patlamaları gözlemleyerek bu çelişkiyi çözebilirler farklı anlamlar verin

“Şimdiye kadar galaksilere olan mesafeleri ölçmek için kullanılan süpernovalar her zaman aynı miktarda ışık yaymıyor Bilim adamları, patlama anındaki kilonovanın parlaklığını patlamadan gelen ışık miktarıyla karşılaştırarak, evrenin genişlemesi nedeniyle ışık belirli bir şekilde enerji kaybettiğinden, nötron yıldızlarının çarpışmasına olan mesafeyi belirleyebilirler yüzyılın başından beri Evrenin genişlediğini biliyorlardı